Begin jaren 2000 was ik buitendienstmonteur bij een bedrijf dat muziek/commercials levert aan de retail. Bij grotere firma’s zoals supermarkten en bouwmarkten werd e.e.a. vaak verzorgd via een satelliet (hoe dat technisch werkte is een leuk verhaal, maar niet on-topic hier). De f-connectoraansluiting bij de LNB van de schotelantenne moesten we goed waterdicht intapen met vulcaniserende tape. Deed je dat niet, dan kon je er donder op zeggen dat je na ~2 jaar terug kon om in het gunstigste geval de f-connector te vervangen. Als je pech had was de coax-kabel getransformeerd in een waterleiding. Die kon je dan maar beter niet doorknippen boven het systeemplafond.
Wat me steeds opvalt op foto’s van antennes die voorbij komen dit forum is dat de connectoren niet zijn ingetapet. Ze zitten welliswaar - in tegenstelling tot een schotelantenneaansluiting bij een hoek van ~29 graden - aan de onderkant, maar levert dan nooit problemen op?
Jumpers/feeders hoeven niet ingetapet te worden omdat hier al rubbers in zitten, alles op moment aangedraaid wordt en het überhaupt niet echt inregent. Jumpers komen op vaste lengtes van de fabriek dus water in de kabel is ook geen issue meer daarbij. Feeders worden eigenlijk niet meer geplaatst behalve bij COW’tjes en dan zit de connector in een krimpkous behalve het deel dat je aandraait.
Odido kiest voor connectoren die nog wel gevoelig zijn voor regen zoals bijvoorbeeld de voeding van een 80Ghz-link of de RET-kabel ( Remote Electrical Tilt) om hier coldshrink toe te passen, dit is een krimpkous die zonder hitte gekrompen kan worden.
Voor de kabels waar coldshrink niet echt lekker op werkt en waar water nog wel een probleem kan zijn zoals bijvoorbeeld LMR (coax voor microwaves) wordt wel vulkaniserende tape gebruikt welke daarna nog eens afgetopt wordt met PVC-tape.
Oude situaties hebben overigens niet altijd de RET-kabel in de coldshrink of tape, het werkt blijkbaar wel maar Odido-spec is dat er tegenwoordig wel coldshrink omheen gaat.
In het verleden gebruikte/eiste KPN ook Denzo tape op de feeder-jumper overgang. Dat was van die textiel tape met vet. De monteurs hadden dan ook altijd baby handjes ;-).
Maar nu de RRU in de mast hangt en met glas is verbonden, kan ik mij zo voorstellen dat er weinig meer getaped wordt. Jumpers zijn af fabriek met connectoren gemonteerd, en als je ze volgens voorschrift fabrikant aandraait zal er geen water binnen komen.
In het verleden wel eens een connector gehad waar de rubber ring miste, en daar was dan ook een hoog VSWR alarm. even met een servetje het water weggehaald, een ring gemaakt met vulcaniserende tape, en alles weer vast gedraaid. Ik heb nooit meer een alarm gezien op die locatie. Ik heb het wel over 20-25 jaar terug.
Het merk connector maakt ook veel verschil. Ik heb ze gezien met 3 of 4 ringen, dus ook intern om de buitenmantel van de feeder, dan nog 1 om de buitenste koper ader, 1 aan de kant waar de jumper op komt.
En als de connector niet ontworpen is voor die kabel, kan er net een klein verschil in diameter zijn, waardoor het dus niet goed afsluit. Ook aanhaalmoment is inderdaad een belangrijke, vaak genoeg monteurs gezien die niet het juiste gereedschap gebruikten, dat gaat even goed, maar uiteindelijk komt er water in.
Dat geloof ik ook wel, die connectoren die je beschrijft ken ik ook wel inderdaad, al zit er tegenwoordig wel minder rubber in de zelfset-connectoren. Die gebruiken we dan ook eigenlijk enkel op 1/2" feeders als er geen juiste jumpermaten voor handen zijn en je niet de ruimte hebt om bijvoorbeeld RRU’s verder of dichterbij te zetten. Denk bijvoorbeeld aan kerken waar de maatvoering toch wat nauwer komt.
Die Denso-tape wordt in Nederland eigenlijk amper meer gebruikt bij de grote providers, hooguit om een dakdoorvoer dicht te maken of iets, in Duitsland wordt vetband nog wel met enige regelmaat ingezet, durf zo niet precies te zeggen waarbij precies maar een maat van mij die veel in Duitsland met linken doet die klaagt er altijd over
In Duitsland voor VF tapen we de connectoren altijd met vulva én iso-tape en om het helemaal af te leren: 2 tyraps. De grotere componenten, zoals het deel van de belichter (voor context, de radio’s van een microwave zitten niet direct op de dish gemonteerd, er zitten waveguides tussen) worden waterdicht gemaakt met vetband. En ja, ik haat dat spul, vooral in de zomer als het materiaal gaat ‘zweten’.
